Ávarp formanns Þemis

Mér er sönn ánægja að fylgja 3. árg. Lögfræðings úr hlaði, sérstaklega á þeim umbrotatímum sem nú eru.

Þjóðfélagsumræðan hefur undanfarið snúist að miklu leyti um allt það sem gengið hefur úr skorðum á liðnum misserum og er þar vissulega af nægu að taka þar sem efnahagshrunið og afleiðingar þess eru í fararbroddi um- ræðunnar. Nú hefur sýnt sig að aðhaldi var ábótavant á flestum vígstöðvum og gildir þá einu hvort um ræðir framkvæmdavaldið eða útrásarvíkingana. Íslendingar eru nú að súpa seyðið af því að aðhald og eftirlit brugðust og spyrja sig hverjum er um að kenna. Vissulega má þó velta fyrir sér hvort að- gerðarleysi þjóðarinnar geri ekki alla samseka og til hvaða aðgerða hefði þurft að grípa til að koma í veg fyrir hrunið.

Uppbygging þjóðfélagsins og ekki síst þjóðarstoltsins  blasir nú við. Vanda þarf sérstaklega vel til allra verka við þær aðgerðir sem farið verður í til að byggja upp efnahagskerfið.  Lögfræðingar  gegna þar mikilvægu  hlutverki enda sérfræðingar  á mörgum þeirra sviða sem þarfnast  vandlegrar  end- urskoðunar í endurreisn  efnahagslífsins.  Við berum þó öll sameiginlega ábyrgð á því að vel takist til við uppbygginguna og jafnt íslenska þjóðin sem og erlendir aðilar endurheimti trú sína á þeim þáttum sem hér hafa brugðist.

Í skólastarfinu,  líkt og í þjóðfélaginu sjálfu, er mikilvægt að allir leggist á eitt um að vel sé haldið á spöðunum hvort sem um ræðir innra starf skólans eða ásjónu hans út á við. Nemendur verða að veita stjórnendum aðhald og bregðast við þeim vanköntum sem kunna að vera á skólastarfinu og axla þannig ábyrgð á að gott starf sé unnið í hvívetna. Þannig leggja allir hönd á plóginn við að skólinn verðskuldi og viðhaldi sterku og góðu orðspori.